W środę popielcową rozpoczęliśmy okres Wielkiego Postu. Jest to wyjątkowy czas dla głębszej refleksji nad naszym życiem i próba szczególnej korekty, której trzeba dokonać w naszym życiu, aby mieć nadzieję zbawienia. Ta „korekta” w języku biblii oznacza nawrócenie, czyli zmianę myślenia zagubionego w doczesności człowieka i stawienie się przed obliczem Boga. Tylko Bóg ma prawo mówić nam, co mamy czynić i jak żyć, aby się nazywać Jego dziećmi i pełnić Jego wolę. Nawrócenie, to odwaga słuchania: „mów Panie, bo sługa Twój słucha”. Co trzeba zrobić, aby usłyszeć głos Boga? To jest pytanie o sposób przeżywania dni Wielkiego Postu. Co proponuje nam Kościół? Nabożeństwa wielkopostne, rekolekcje, spowiedź, umartwienie, praca nad swoim charakterem, aby być zdolnym do budowania relacji z bliźnimi, aby móc ich kochać. Jednym słowem, aby się zbawić. Wszystko, co jest w Kościele służy tylko temu jednemu zadaniu, aby człowieka doprowadzić do zbawienia. Wiedzieć co robić w życiu, to pragnąć zbawienia i wszystko stanie się jasne. Nie ma trudu, ani cierpienia, których byśmy nie podjęli, jeśli pragniemy stanąć przed Bogiem i usłyszeć pochwałę w dniu Sądu: „sługo dobry i wierny, wejdź do radości swojego Pana”. Jednak, aby ten cel osiągnąć, trzeba zdobyć się na odwagę, by złu i szatanowi powiedzieć zdecydowane – NIE! Nie będziesz mnie wodził na pokuszenie, nie będziesz mnie straszył brakiem chleba i brakiem wygodnego życia. Ja chcę – nie przemijających bogactw, ale życia z Bogiem. Chcę świętości i pięknych relacji z moimi bliskimi. Chce dobrego imienia chrześcijańskiego, a nie terroryzmu podobania się opinii tłumu. Chcę Boga i Jego będę słuchał. Jemu uwierzyłem i wiem, że się nie zawstydzę na wieki. Dlatego właśnie przyszedł Jezus i dlatego cierpiał, abym ja nie umarł z głupoty grzechu. O tym chce nam przypomnieć w liturgii I niedzieli Wielkiego Postu. Życzę wszystkim owocnego czasu Wielkiego Postu.
Z modlitwą ks. Henryk
Z pamiętnika pielgrzymów na Rok Jubileuszowy do Rzymu:
Czwarty dzień pielgrzymowania rozpoczęliśmy wcześnie rano Mszą Św. w Bazylice Św. Piotra przy grobie Jana Pawła II oraz przekroczyliśmy drzwi święte. Ponadto z przewodnikiem mieliśmy okazję zwiedzić to niezwykłe miejsce, poznać jego historię oraz podziwiać zapierającą dech w piersiach architekturę. Byliśmy w Grotach Watykańskich, gdzie znajdują się groby papieży. W wolnym czasie niektórym udało się wejść na kopułę bazyliki, skąd rozciągał się zapierający dech w piersiach widok na Watykan i Rzym. Po wyjściu z Watykanu, przechodząc obok Zamku Aniołów poszliśmy w kierunku starożytnego Rzymu. Spacerowaliśmy po Piazza Navona, podziwiając barokowe fontanny, dotarliśmy do schodów Hiszpańskich, do słynnej Fontanny di Trevi. W tym dniu odwiedziliśmy jeszcze inne znane miejsca Rzymu, takie jak Forum Romanum, Kapitol. Zwiedziliśmy Panteon – jest to jeden z najlepiej zachowanych zabytków starożytnego świata, który dziś zachwyca swoją architekturą i inżynieryjnym kunsztem. Zwiedzanie Rzymu to podróż w czasie, która łączy fascynujące legendy, bogatą historię oraz autentyczną, modlitewną atmosferę. To miejsce, w którym historia męczeństwa i duchowej odnowy splata się z pięknem architektury, dając niezapomniane wrażenia każdemu, kto tu przyjedzie.
Msza przy Grobie św. Jana Pawła II
