Kochane dzieci, już jutro zabrzmi pierwszy dzwonek. Pora wziąć się do pracy, by wyrosnąć na pięknych, mądrych, pobożnych, dobrych – jednym słowem świętych ludzi. Szkoła do tego jest powołana, aby nam w tym wzrastaniu pomóc. Dlatego nie można się lenić i nie można się jej lękać. To dla was jest wspaniała okazja, aby wyrastać i dojrzewać poznając świat, innych ludzi, samego siebie, a przede wszystkim Boga, który nas tak pięknie stworzył i powołał, by z NIM zamieszkać w wieczności. Dlatego, aby tak wielkie zadanie wykonać trzeba się wziąć do pracy i nie marnować czasu tylko przed komputerem i przy zabawie. Wszystko musi być równomiernie dozowane – zabawa i praca, aby się właściwie rozwijać. W tym będą wam pomagać nauczyciele i wasi najbliżsi: rodzice i dziadkowie, którym – jak nikomu – będzie zależeć byście byli coraz piękniejsi i pełni radości odkrywali dary, którymi dobry Bóg was obdarował. My też bardzo się cieszymy waszym wzrostem, zwłaszcza gdy widzimy, że jesteście wdzięczni i ciekawi uczenia się. 🫡
Natomiast Was drodzy parafianie proszę, abyśmy kolejny raz przypomnieli sobie, że słowa uczą, ale przykłady pociągają. I dlatego chciałbym przypomnieć słowa dzisiejszej ewangelii: „Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Całe to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym”.(Mk 7, 21-23). Często te słowa są w Liturgii Kościoła powtarzane, abyśmy zastanawiali się nad słowami, którymi się posługujemy, gdyż one mogą zabić ducha i zniszczyć człowieka, szczególnie tego niedojrzałego, który jeszcze wiele musi się nauczyć i poznać, aby godnie przeżyć dar życia. Dlatego nauka św. Jakuba w II czytaniu powinna być przez nas mocno zapamiętana, aby nie dać się zniszczyć diabelskiej propagandzie, który zawsze w pierwszej kolejności rzuca się na najsłabszych: „Religijność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca wyraża się w opiece nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach i w zachowaniu siebie samego nieskalanym od wpływów świata”(Jk 1,27). Rozmyślajmy jakiś czas nad tym, co znaczy być nieskalanym od wpływów świata. Ufam, że te święte słowa zachęcą nas do gorliwej pracy nad swoim rozwojem i owocem tej pracy będzie dar radości, że i nam się coś udało na drodze uświęcenia.
